بر سر سودای دوست گر برود سر زدست
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | شاطرعباس صبوحی |
| قالب | غزل |
| وزن | فاعلاتن مفاعلن فعلن |
| موضوع | عرفانی |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۶بیت |
بر سر سودای دوست گر برود سر زدست از اشعار توحیدی مناجاتی شاعر ایرانی شاطرعباس صبوحی است. این شعر در قالب غزل و در وزن فاعلاتن مفاعلن فعلن و فضای شعری عرفانی، معنوی در شش سروده شده است.
متن شعر
| بر سر سودای دوست گر برود سر زدست | پای نخواهم کشید از سر میدان دوست | |
| گر همه عالم شوند دشمن جان و تنش | دوست رها کی کند دست ز دامان دوست | |
| من نه به خود گشته ام فتنهٔ آن روی و موی | فتنهٔ جان و دل است نرگس فتان دوست | |
| گر به علاج دلم آمده‌ای ای طبیب | درد دلم را بجوی، چاره ز درمان دوست | |
| شیخ بر ایمان من، طعنه اگر زد، چه باک | کافر شیخیم ما، لیک مسلمان دوست | |
| ذره صفت تا به چرخ، رقص کنان می‌روم | گر دهدم پرتوی، مهر درخشان دوست |