چون او کسی به راه وفا یاوری نکرد
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | چون او |
| نام شاعر | محمدجواد غفورزاده |
| قالب | غزل |
| موضوع | حضرت زینب(س) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۱۰بیت |
چون او کسی به راه وفا یاوری نکرد مطلع شعری از محمدجواد غفورزاده درباره حضرت زینب(س) است. این شعر در قالب غزل و در گونه مدح و مرثیه با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن و در ده بیت سروده شده است.
متن شعر
| چون او کسی به راه وفا یاوری نکرد | خون جگر نخورد و پیام‌آوری نکرد | |
| زینب، که مثل او کسی از داغدیدگان | با اشک چشم خویش، گهرپروری نکرد | |
| بعد از وداع روز دهم، با ستارگان | کوتاهی از وظیفۀ هم‌سنگری نکرد | |
| در حقِّ غنچه‌های دل افسردۀ یتیم | چون او، کسی مراقبت و مادری نکرد | |
| بعد از امام آینه‌ها، با کلام نور | هیچ آفتاب، این همه روشنگری نکرد | |
| همراه کاروان اسیران، خدای صبر | کاری به جز رسالت و پیغمبری نکرد | |
| جز او، که بود شاهد محمل‌نشین، کسی | دیدار، تازه، با گل خاکستری نکرد | |
| در سایه‌بان محمل غم، با هلال خویش | جز صحبت از شکوه و بلنداختری نکرد | |
| ویرانه بود و دربه‌دری، باز لحظه‌ای | غفلت ز حال لالۀ نیلوفری نکرد | |
| یادش، هماره مظهر عزّت‌مداری است | نامش، همیشه بر لب ایام جاری است |