از بستر بیماری خود پا شدنی نیست
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | اعظم سعادتمند |
قالب | غزل |
وزن | مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن |
موضوع | حضرت معصومه(س) |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۶بیت |
از بستر بیماری خود پا شدنی نیست مطلع شعری توسل گونه از سروده های شاعر آیینی، اعظم سعادتمند درباره حضرت معصومه(س) است. این شعر آیینی در قالب غزل و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن در شش بیت سروده شده است.
متن شعر
از بستر بیماری خود پا شدنی نیست | بی لطف شما، شهر مداوا شدنی نیست | |
رفتیم به دیدار حکیمان و طبیبان | گفتند که با دانش آنها، شدنی نیست | |
این زخم که بر پیکر ما دست خودی زد | آنقدر عمیق است که حاشا شدنی نیست | |
کُند است چنان رفتن هر ثانیه، انگار | شب، این شب عقربزده، فردا شدنی نیست | |
هرقدر که پیراهن گلدار بپوشد | بی نور شما باغچه زیبا شدنی نیست | |
رخصت بده بانوی عزیزم بنویسم | بی عطر حرم، چشم غزل وا شدنی نیست |