ای خوش آن صبحدمی که آیت بشری رسدم

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۵ توسط Z.khansari (بحث | مشارکت‌ها)

ای خوش آن صبحدمی که آیت بشری رسدم از
ملا محمد مهدی نراقی



در قالب غزل

موضوع: توحیدی

ای خوش آن صبحدمی که آیت بشری رسدم از اشعار توحیدی مناجاتی عالم شاعر ملا محمد مهدی نراقی است. این شعر در قالب غزل و در وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن و فضای شعری عرفانی، معنوی در هفت بیت سروده شده است.

متن شعر

ای خوش آن صبحدمی که آیت بشری رسدمنفخه روح قدس از دم عیسی رسدم
ارمغان آوردم پیر مغان راحت روحآنچه در عقل تو ناید به هویدا رسدم
بشکند مرغ سماوی قفس ناسوتیاذن پرواز سوی عالم بالا رسدم
برقع طبع به دور افکنم از چهره عقلدر فضای جبروت اذن تماشا رسدم
روح قدسی گسلد بند طبیعت از پایرخصت سیر بدین گنبد خضراء رسدم
عقل بگذارم و در دامن عشق آویزمقاصدی گر به سر از منزل سلمی رسدم
جلوه گر یار در آمد ز رخ افکنده حجاببه وصالش رسم و جمله تمنا رسدم

پانویس

منابع