روزی که اهل‌بیت رسالت به شام شد

روزی که اهل‌بیت رسالت به شام شد		یک‌باره صبحِ شام، مبدّل به شام شد
ز‌آن بوم شوم، از پی نظّاره مرد و زن		آن یک به برزن آمد و این یک به بام شد
از یک‌دگر به جُست و خبر، دیده بازشان		تا بر سلالگان رسول انام شد
کاین آهو از چه دشت، اسیر کمند گشت؟		وین بلبل از چه باغ، گرفتار دام شد؟
بستند بالشان ز چه در شرع مصطفی؟		صید کبوتران حرم، گر حرام شد
تا با خبر که شاه شهیدش به نیزه، سر		مشهودِ خاص آمد و منظورِ عام شد
در خنده آن، که سکّه به اسم یزید گشت		در طعنه این، که خطبه به نام امام شد
با هم به مژده کز اسرای سپاه ما		کاخ امیر پُر ز کنیز و غلام شد