عالم پر از ندای حسین و نوای اوست

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۲ توسط S.bahrami (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

عالم پر از ندای حسین و نوای اوست نوای اوست از
محمد عابد تبریزی



در قالب غزل

موضوع: امام حسین(ع)
عالم پر از ندای حسین و نوای اوستدل در فغان به زمزمه‌ی نینوای اوست
گلشن شود ز خون شهیدان اگر جهانذوق و صفایش از چمن کربلای اوست
روزی جهان بگیرد اگر بانگ «یا اِله»شک نیست کز تموّج بانگ رسای اوست
آب بقا که زندگی جاودان دهددر پیش عارفان اثر خاکپای اوست
تنها نه از جهان که ز جان نیز بگذردصاحبدلی که شیفته و مبتلای اوست
گو دردمند عشق نگردد پی دواکاین درد را علاج ز «دارالشّفا»ی اوست
از شوق باغ خلد نلرزد اگر دلیاندر هوای بارگه کربلای اوست
مفتون هر تعلق و مجذوب هر هوسکفر است گفتن اینکه دلم آشنای اوست
نشناخت بی حسین خدا را کسی به حقدر جمله ماسوا نه خدا، جز خدای اوست
دین جُست لیک هیچ نشانی ز دین ندیدسرگشته‌ای که چشم به سوی سوای اوست
آری، چراغ اگر نبود در شب سیاهرهرو کجا تمیز دهد راه را ز چاه؟