دلمرده ایم و یاد تو جان می دهد به ما

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۹ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۸ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{سرصفحه شعر | مطلع=دلمرده ایم و یاد تو جان می دهد به ما | نام شعر= | شاعر =محمد بیابانی | مصحح = | بخشی از دیوان = |قالب =غزل |وزن = |موضوع = امام عصر(ع) | قبلی = | بعدی = | سال خورشیدی = | سال میلادی = | سال قمری = | یادداشت = }} {{شعر}} {{ب|دلمرده ایم و یاد ت...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
دلمرده ایم و یاد تو جان می دهد به مااز محمد بیابانیدر قالب غزلموضوع: امام عصر(ع)
دلمرده ایم و یاد تو جان می دهد به ماقلبیم و بودنت ضربان می دهد به ما
ماه خدا دو مرتبه بی ماه روی تودارد بشارت رمضان می دهد به ما
برگرد ! ای که لحظه ی افطار ، عاقبتیک روز دست های تو نان می دهد به ما
روزی سه بار غرق غریبی و بی کسی ستحسی که بی تو وقت اذان می دهد به ما
این ماه ، فرصتی ست که باز عاشقت شویمماه خدا دوباره زمان می دهد به ما
ما میهمان جد تو هستیم ، جان حسیننامی که اشک های روان می دهد به ما
حالا که سفره ، سفره ی عشق است پس خداهرچه بخواهد این دلمان می دهد به ما{{{2}}}
بی شک حواله ی همه امسال کربلاستمزدی که آخر رمضان می دهد به ما