عاشق سوخته

عاشق سوختهاز امام خمینیدر قالب غزلموضوع: عرفانی

پرده بردار ز رُخ، چهره ‏‏گشا، ناز، بس است		عاشق سوخته را ديدن رويت هوس است
دست از دامنت ای‏‏ دوست! نخواهم برداشت		تا من دلشده را، يك رمق و، يك نفس است
همه خوبان برِ زيباييت‏‏ ای‏‏ مايه‏‏ ی‏‏ حُسن		فی ‏‏المثل، در برِ دريای‏‏ خروشان چو خس است
مرغ پر سوخته را نيست نصيبی‏‏ ز بهار		عرصه جولانگه زاغ است و، نوای‏‏ مگس است
دادخواهم، غم دل را به كجا عرضه كنم؟		كه چو من دادستان است و چو فريادرس است
اين همه غلغل و غوغا كه در آفاق بود		سوی‏‏ دلدار روان و همه بانگ جرس است