قصه ی مستی

قصه ‏‏ی‏‏ مستیاز امام خمینیدر قالب غزلموضوع: عرفانی

گفته‏‏ های‏‏ فيلسوف و، صوفی‏‏ و، درويش و، شيخ|در خور وصف جمال دلبر فرزانه نيست}}

آنكه دل خواهد، درون كعبه و بتخانه نيست		آنچه جان جويد، به دست صوفی‏‏ بيگانه نيست
با كه گويم راز دل را، از كه جويم وصف يار		هر چه گويند، از زبان عاشق ديوانه نيست
هوشمندان را بگو: دفتر ببندند از سخن		كانچه، گويند از زبان بيهش و، مستانه نيست
ساغر از دست تو گر نوشم، بَرَم راهی‏‏ به دوست		بی ‏‏نصيب آن كس، كه او را، ره بر اين پيمانه نيست
عاشقان دانند درد عاشق و سوز فراق		آنكه بر شمع جمالت سوخت، جز پروانه نيست
حلقه ‏‏ی گیسو و، ناز و، عشوه و، خال لبت		غیر مستان کس نداند، غیر دام و دانه نیست
قصه‏‏ ی‏‏ مستی‏‏ و، رمز بيخودی‏‏ و، بيهُشی‏‏		عاشقان دانند كاين اسطوره و افسانه نيست