بهار

بهاراز امام خمینیدر قالب غزلموضوع: عرفانی

بهار آمد كه غم از جان برد غم در دل افزون شد		چه گويم كز غم آن سرو خندان جان و دل خون شد
گروه عاشقان بستند محملها و وارستند		تو دانی‏‏ حال ما واماندگان در اين ميان چون شد
گل از هجران بلبل بلبل از دوری‏‏ گل هر دم		به طرف گلستان هر يك به عشق خويش مفتون شد
حجاب از چهره‏‏ ی‏‏ دلدار ما باد صبا بگرفت چو من		هر كس بر او يك دم نظر افكند مجنون شد
بهار آمد ز گلشن برد زرديها و سرديها		به يمن خور گلستان سبز و بستان گرم و گلگون شد
بهار آمد بهار آمد بهار گل‏‏عذار آمد		به ميخواران عشاق گو خمار از صحنه بيرون شد