تمـام ملـک خـداونـد غـرق مـاتـم توست
| تمـام ملـک خـداونـد غـرق مـاتـم توست | فقط نـه مـاه محـرّم زمــان محـرم توست | |
| بهشت و حور و قصـورم تویی امام حسین | هـزار شکر کـه در سینه‌ام فقط غـم توست | |
| اگـر بـه اشـک شـود غـرق عـالم هستی | به قطره قطرۀ خون دلت قسم کم توست | |
| غـم تـو را نفـروشـم بـه ثـروت دو جهــان | چه اعتناش به درهم کسی که درهم توست | |
| تـو آن صحیفـۀ صـد پاره‌ای به مقتل خون | که زخم‌هـای بـدن آیه‌هـای محکـم توست | |
| فقط نه گنبد زردت فقط نـه صحن و سرات | تمــام عـالـم ایجـاد زیــر پـرچـم تـوست | |
| همــاره سـوز درونـت درون سینـۀ مـاست | همیشـه دیـن خـداونـد زنده از دم توست | |
| خوشا کسی که سپر گشت پیش تیـر غمت | نکـوتر آنکـه شهیـد خــط مقـدم تــوست | |
| بـه سـوز سینـۀ میثـم دوبــاره سـوز بـده | کـه کـلّ دفتــر او روضـۀ محـرم تــوست |