دلم پرواز میخواهد رها در باد خواهم شد
دلم پرواز میخواهد رها در باد خواهم شد | چو طوفان بر سر هرچه قفس فریاد خواهم شد | |
به رویم راهها را یک به یک با دست خود بستم | نمیدانم از این حبس ابد آزاد خواهم شد؟ | |
اگر که رو بگرداند اگر رنجیده باشد، چه؟ | اگر من را نبخشد دوست، دشمنشاد خواهم شد | |
ترکهای بیابان راوی دلشورههای من | بخندد آسمان، با خندهاش آباد خواهم شد | |
سرود سروها عمری نوازش داده روحم را | دلم میگفت با آزادهها همزاد خواهم شد | |
به اذن عشق نامم در دل تاریخ میماند | میان توبههای توبهکاران یاد خواهم شد | |
تجلی میکند آیات حق در برق شمشیرم | در این هنگامه تفسیر «لبالمرصاد» خواهم شد | |
بگو با حنجر خونین رقم خوردهست تقدیرم | بگو مثل کسی که پای تو سر داد، خواهم شد | |
کنار قبر هفتاد و دو لاله، جای من خالی | و من آن لالهای که از تو دور افتاد، خواهم شد |