رسم است هر که داغ جوان دید دوستان

از ویکی تراث

رسم است هر که داغ جوان دید دوستان از
ایرج میرزا



در قالب غزل

با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن

موضوع: حضرت علی اکبر(ع)


رسم است هر که داغ جوان دید دوستانرأفت برند حالت آن داغدیده را
یک دوست زیر بازوی او گیرد از وفاوان یک ز چهره پاک کند اشک دیده را
آن دیگری بر او بفشاند گلاب قندتا تقویت شود دل محنت کشیده را
یک چند دعوتش به گل و بوستان کنندتا برکنندش از دل، خار خلیده را
القصه هرکس به طریقی ز روی مهرتسکین دهد مصیبت بر وی رسیده را
آیا که داد تسلیت خاطر حسینچون دید نعش اکبر در خون تپیده را؟
آیا که غم‌گساری و اندُه‌بری نمودلیلای داغدیدۀ محنت‌کشیده را
بعد از پسر دل پدر آماج تیغ شدآتش زدند لانۀ مرغ پریده را


درباره شعر

علوی بروجردی در نقل تکان دهنده ای از علامه طباطبایی که خود شاهد آن بوده است، بیان می کند که مرحوم علامه در مجلس روضه ای وقتی روضه خوان شعری خاص از ایرج میراز را قرائت می کرده است از او می خواهد بیتی را تکرار کند و به شدت اشک می ریخته است که تا چهار بار این تکرار انجام می شود و سپس فرموده است: ای کاش ایرج میرزا آن شعر خاص یا یک بیت آن شعر خود را که در وصف داغ حضرت علی اکبر (ع) سروده است را به من می داد و من المیزان را به او می دادم. بیت منظور نظر علامه طباطبایی این بیت بوده است:

بعد از پسر دل پدر آماج تیر شد آتش زدند لانۀ ی مرغ پریده را..!

علوی بروجردی ادامه می دهد: من به مرحوم علامه طباطبایی اشکال کردم که آیا ایرج میرزا را می شناسید؟ او هجو سرا است. علامه می فرماید بله می شناسم و کتاب شعر او را هم دارم. سپس علامه می فرماید مع ذلک، ای کاش ایرج میرزا این بیت شعرش را به من می داد و من المیزان را به او می دادم و ادامه می دهد: من گمان ندارم کسی که چنین بیتی را راجع به حضرت علی اکبر امام حسین (ع) سروده است، در روز قیامت حضرت سید الشهدا (ع) نسبت به این فرد بی تفاوت باشد.