ماه پیش روی ماهش رخصت تابش نداشت
| ماه پیش روی ماهش رخصت تابش نداشت | ابر بی لطف قنوتش برکت بارش نداشت | |
| ظاهراً گردانده زهرا دستۀ دستاس را | باطناً دور فلک بی اذن او گردش نداشت | |
| نیمِ عمرش با نبی بوده‌ست، نیمی با وصی | از ازل عمر کسی اینقدر گنجایش نداشت | |
| شانه بر گیسوی طفلان پریشان می‌کشید | دست اگر بالا می‌آمد، دست اگر لرزش نداشت | |
| رنج او را روز اگر می‌دید می‌شد شام تار | لحظه‌ای بعد از پدر ریحانه آرامش نداشت |