منظر دل‌های ماست کرببلای حسین

    از ویکی تراث

    منظر دل‌های ماست کرببلای حسین از
    هاشم شکوهی



    در قالب غزل

    با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

    موضوع: امام حسین(ع)
    منظر دل‌های ماست کرببلای حسینمرغ دل ما زند، پر به هوای حسین
    یک نگه کربلا، بِه بُوَد از صد بهشتجنّت اهل دل است، صحن و سرای حسین
    دیدن باغ بهشت، مژده به زاهد دهیدزاهد و حور و قصور، ما و لقای حسین
    تربت پاکش بُوَد، داروی هر دردمنددار شفای خداست، کرببلای حسین
    مُلک سلیمان بُوَد، در نظرش بی‌بهاآن که گدایی کند، پیش گدای حسین
    هر که رَود کربلا، بوسه به خاکش زندبشنود از قدسیان، بانگ و نوای حسین
    چون به عزاخانه‌اش، پا نهی آهسته نِهبال ملائک بُود، فرش عزای حسین
    خنده کنان می رود، روز جزا در بهشتهرکه به دنیا کند، گریه برای حسین
    غم نَخورَد بعد از این، بهر سرای دگرآن که «شکوهی»! شود، نوحه‌سرای حسین