نرسد اگر به على كسى به كجا رود به كجا رسد

از ویکی تراث

نرسد اگر به على كسى به كجا رود به كجا رسد به کجا ارود از
مفتون همدانی



در قالب غزل

با وزن متفاعلن متفاعلن، متفاعلن متفاعلن

موضوع: امیرالمومنین(ع)
نرسد اگر به على كسى، به كجا رود؟ به كجا رسد؟به خدا قسم كه اگر كسى، به على رسد، به خدا رسد
سوى انبیا، سوى اولیا، ز طریق حب و ولا بیاكه به جایى ار برسد كسى، ز طریق حب و ولا رسد
ز ره طلب به ولى برس، ز ره ولى به على برسكه به خضر تا نرسد كسى، نتوان به آب بقا رسد
نه به كعبه رو نه به دیر رو، نه به فكر رو نه به سیر روز منیّت ار گذرد كسى، ز ره على به منا رسد
به مروت ار بنهى قدم، تو به مروه‌اى، به خدا قسم!به ره على ز صفا قدم، نهد ار كسى، به صفا رسد
به على اگر تو یكى شوى، ز دنس رهى و زكى شوىبه جز این اگر ملكى شوی، ملكیتت به خطا رسد
نه همى ز «ناد علىِ» او، شود آبگینه «سینجلى»ملكوت هم پى صیقلى ز غبار او به جلا رسد
نرسد اگر كه ز لافتى، به ثبوت نفى تو زاهدانه ز «لم» رسد، نه ز «لو» رسد، نه ز «ما» رسد، نه ز «لا» رسد
به مریض دل نرسد شفا، ز دواى بوعلى از خدامگر از محبت مرتضى، مرض دلى به شفا رسد
من «كبریایى» خسته را، بده ساقیا ز مى‏ ولاز شراب حب على مگر همه درد من به دوا رسد