پاک در بندگی ام قافیه را باخته ام

از ویکی تراث
پاک در بندگی ام قافیه را باخته اماز موسی علیمرادیدر قالب غزلموضوع: مناجات با خدا(ماه رمضان)
پاک در بندگی ام قافیه را باخته امفرصتی را که به من داد خدا، باخته ام
یک طرف دست تهی، از طرفی فرصت رفتبازهم عمر دو سر باخته را باخته ام
من که از دوست به غیر از خودِ او خواسته اممتن دل را به همین حاشیه ها باخته ام
مست از میکده ها سهم خودش را بردهمن ولی حال دعا را به ریا باخته ام
نفس هر طور که میخواست مرا بازی دادسر و پا را به همین بی سر و پا باخته ام
در پس پرده حنایم چقدر بی رنگ استآبرویی که تو دادی همه جا ، باخته ام
باختن در همه اوقات ولیکن بد نیستمن دلم را به غم کرببلا باخته ام
باختم دل به حسین و به حقیقت بردمسجده¬ی شکر کنم بس که به جا باخته ام
از همان بار که چشمم به ضریحش افتاددل جدا باخته و عقل جدا باخته ام