گر چه از ضعف تن از جا نتوان بر خیزم

گر چه از ضعف تن از جا نتوان بر خیزماز علی انسانیدر قالب غزلموضوع: حضرت رقیه(س)

گر چه از ضعف تن از جا نتوان بر خیزم		مژده ی وصل تو کو کز سر جان برخیزم
دانه ی خال تو بس بهر گرفتاری دل		طایر قدسم از دام جهان بر خیزم
کن قدم رنجه که چون خاک به ره بنشینم		پیشتر زآنکه چو گَردی ز میان برخیزم
گر شبی با من ویرانه نشین، بنشینی		از سر خواجگی کون و مکان بر خیزم
طفلم و آمده پیری به سراغم تو بیا		تا سحر گه ز کنار تو جوان برخیزم
سر، به افتاده ز پایی زدی ای سر، وز شوق		کز سر جان و جهان دست فشان بر خیزم
اگر از دست شدم، پا به سر خاکم نِه		تا به بویت ز لَحَد خنده کنان برخیزم