نمایش مبدأ برای افتاده ز نو شور دگر در سر هستی

{{سرصفحه
 | مطلع=افتاده ز نو شور دگر در سر هستی
 | نام شعر=
 | شاعر = غلامرضا سازگار
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 | بخشی از مجموعه اشعار =نخل میثم
 |قالب =
 |وزن = 
 |موضوع = 
 | قبلی = افتاده ز نو شور دگر در سر هستی
 | بعدی = امشب به ملایک خبری تازه رسیده
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}
{{ب|افتاده ز نو شور دگر در سر هستی|جان رقص کنان آمده در پیکر هستی}}
{{ب|انوار خدا سر زده از منظر هستی|بخشیده به جان فیض دگر داور هستی}}
{{ب|خوشتر ز جنان گشته جهان بشریّت|کز عالم جان آمده جان بشریّت}}

{{ب|خیزید ز وصف رخ دلدار بگویید|با مشعل قرآن ره توحید بپویید}}

{{ب|ز آیینۀ دل تیرگی شرک بشویید|ای گمشدگان گمشدۀ خویش بجویید}}

{{ب|کان ماه مبارک به مبارک سحر آمد|از شوق رخش خنده ز خورشید بر آمد}}

{{ب|دانی ز چه شیطان همه در جوش و خروش است|دانی ز چه آتشکدۀ فارس خموش است}}

{{ب|یعنی که یم رحمت توحید به جوش است|خاموش که آوای خداوند به گوش است}}

{{ب|این مشعل انوار سماوات و زمین است|خاموشی آتشکدۀ فارس از این است}}

{{ب|بر خیز که شد نخل غم دل شجر طور|تا چند جفا و ستم و دشمنی و زور}}

{{ب|تا چند به پا سلطۀ ظلمت عوض نور|تا چند شود خوابگه دختر کان گور}}

{{ب|تا چند به زندان هوس ها شرف زن|تا چند ستم پیشه زند کوس عدالت}}

{{ب|تا چند فرو مایه زند لاف جلالت|تا چند بدان بی پدران فخر و اصالت}}

{{ب|بر خیز که سر زد به جهان نور رسالت|این پیک نجات است که از راه برآمد}}

{{ب|پیغام بر آرید که پیغامبر آمد|در خلوت شب آمنه زیبا پسری زاد}}

{{ب|تنها نه پسر بر بشریّت پدری زاد|در فتنۀ بیداد گران دادگری زاد}}

{{ب|چشم همه روشن که چه قرص قمری زاد|دست ازلی پرتوی از نور بر افروخت}}

{{ب|رخشنده چراغی به نجات بشر افروخت|خورشید وجود آمد و دنیای عدم سوخت}}

{{ب|برقی زد و اوراق جنایات و ستم سوخت|در پرتو انوار خدائیش صنم سوخت}}

{{ب|ظلم و ستم و سرکشی و کبر و منم سوخت|در مکّه عیان گشت جمال احدیّت}}

{{ب|بخشید به هر نسل فروغ ابدیّت|ای بحر شرف موج بزن گوهرت آمد}}

{{ب|ای بتکده نابود که ویرانگرت آمد|ای جامعه خوشنود که پیغمبرت آمد}}

{{ب|ای گمشده بر خیز زره رهبرت آمد|ای آمنه بگشای به تکبیر زبان را}}

{{ب|ای حمزه بزن بر سر بوجهل کمان را|این است که دعوت ز هلاکت به بقا کرد}}

{{ب|این است که از خلق ستم دید و دعا کرد|این است که از خلق خطا دید و عطا کرد}}

{{ب|این است که پیوسته جفا دید و وفا کرد|این است که جاریست به لب بانگ نجاتش}}

{{ب|از غار حرا تا شب پایان حیاتش|این است که حق بینی و روشنگری آموخت}}

{{ب|این است که دانایی و دانشوری آموخت|این است که هر گمشده را رهبری آموخت}}

{{ب|این است که افتادگی و سروری آموخت|این است که آموخت به ما بت شکنی را}}

{{ب|این است که بگرفت زما، ما و منی را|این است همان بحر که وحیش گهر آمد}}

{{ب|این است چراغی که به دل جلوه گر آمد|این است یتیمی که به عالم پدر آمد}}

{{ب|این است همان نخل که علمش ثمر آمد|این است همان نور که روشنگر کُل بود}}

{{ب|این است همان طفل که استاد رُسل بود|تا مکتب آن هادی کل راهبر ماست}}

{{ب|تا سایۀ آن شمسِ دو گیتی به سر ماست|تا پرتو این نور چراغ سحر ماست}}

{{ب|ما امّت او، او به دو عالم پدر ماست|از شایعه و فتنۀ دشمن نهراسیم}}


{{پایان شعر}}
غیر از ره اسلام رهی را نشناسیم