نمایش مبدأ برای آنان که آفریده شد از نور پاکشان

{{سرصفحه
 | مطلع=آنان که آفریده شد از نور پاکشان
 | نام شعر=
 | شاعر =  روشن اردستانی      
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب =غزل
 |وزن = فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
 |موضوع = امام حسین(ع)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}
{{ب|آنان که آفریده شد از نور پاکشان|خورشید، شد به نیزه سر تابناکشان}}
{{ب|مانند قرص مه، سرشان رفت بر سنان|در آفتاب مانْد، تن چاک‌چاک‌شان}}
{{ب|گشتند در عداوتشان، مشرکان شریک|دوزخ، کمینه فایده‌ی اشتراکشان}}
{{ب|افکنده روزگار، جدایی به‌ تیغ ظلم|هر چند در میان سر و چشم پاکشان}}
{{ب|چه در فضای قدس و چه در تنگنای دهر|از یک‌دگر محال بُوَد انفکاکشان}}
{{ب|نشناخت قدرشان، عمر سعدِ کور‌دل|با آن که می‌شناخت، سمک تا سماکشان}}
{{ب|آتش به خیمه‌گاه زد و آبشان نداد|می‌خواست تا به باد دهد، بلکه خاکشان}}
{{ب|می‌شد زیاده حرمتشان، در بساط قُرب|می‌کرد، هر‌ چه سعی پی انهتا‌کشان}}
{{ب|از قتل اولیای خدا، اشقیای خلق|در دل نبود گر چه ز کس بیم و باکشان‌}}
{{ب|شمشیر انتقام خدا آخر از نیام|آمد برون و کرد به خواری، هلاکشان}}
{{ب|پیوسته در سلاسلِ آتش، مقیّدند|در ورطه‌ی عذابِ الیمِ مؤبّدند}}
{{پایان شعر}}