نمایش مبدأ برای ای آن‌ که کفت ز خون خضاب است

{{سرصفحه
 | مطلع=ای آن‌ که کفت ز خون خضاب است
 | نام شعر=دشت بلا
 | شاعر = جودی خراسانی
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب =
 |وزن = 
 |موضوع = امام حسین(ع)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}
{{ب|ای آن‌ که کفت ز خون خضاب است|عریان تنت اندر آفتاب است}}
{{ب|بردار سر از تراب ای جان|کاین دشت بلا نه جای خواب است}}
{{ب|ای رفته به نوک نی سر تو|افتاده به خاک پیکر تو}}
{{ب|از چیست که جسم اطهر تو|بی‌غسل و کفن در آفتاب است}}
{{ب|ای مرهم زخم سینه‌ ریشان|وی آدم و عالمت پریشان}}
{{ب|از نیزه و تیر و تیغ و پیکان|زخم تو به سینه بی‌حساب است}}
{{ب|ای صبح غمت سیه‌تر از شام|خوش رفته به خواب و داری آرام}}
{{ب|برخیز که خصم را سوی شام|در بردن کودکان شتاب است}}
{{ب|ای صید به خون تپیده از تیر|برخیز و ببین که هم‌چو نخجیر}}
{{ب|بر بازوی زینب است زنجیر|بر گردن عابدین طناب است}}
{{ب|شمشیر به کف هزار قاتل|باشند مرا به گرد محمل}}
{{ب|هر لحظه چو مرغ نیم بسمل| دل در برِ ما به اضطراب است}}
{{ب|برخیز که شور محشر آمد|روز از شب من سیه‌تر آمد}}
{{ب|لیلا به سراغ اکبر آمد|در ناله و نوحه چون رباب است}}
{{ب|رفتیم ز کوی تو به صد آه|با ما ز ره کرم تو ای شاه}}
{{ب|یک چند قدم بیا به همراه|همراهی بی‌کسان ثواب است}}
{{ب|ای زخم تن تو چون ستاره|برخیز و دمی نما نظاره}}
{{ب|بین فرقه‌ی خصم را سواره|اطفال پیاده دل‌کباب است}}
{{ب|در ماتمت ای شهید عطشان|جودی است مدام اندر افغان}}
{{ب|بس ریخت سرشک او به دامان|هر چشمه‌ی چشم او سراب است}}
{{پایان شعر}}