نمایش مبدأ برای تنی که داد به آغوش جا رسول امینش

{{سرصفحه
 | مطلع=تنی که داد به آغوش جا رسول امینش
 | نام شعر=
 | شاعر = صامت بروجردی
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب =غزل
 |وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن
 |موضوع = امام حسین(ع)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}

==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|تنی که داد به آغوش جا رسول امینش|به خاک کرببلا چرخ سفله کرد مکینش}}
{{ب|ز بعد کشتن اکبر گذشت از سر دنیا|وگرنه خون عدو می‌‌گذشت از سر زینش}}
{{ب|گذشت از سر و فرزند و مال و جان و برادر|چو دید می‌ نتواند گذشت از سر دینش}}
{{ب|به هر طرف که نظر می‌نمود وقت شهادت|نبود دادرسی در تمام روی زمینش}}
{{ب|به غیر هلهلۀ کوفی و شماتت شامی|نه لشگری ز یسار و نه همدمی ز یمینش}}
{{ب|بس است بهر شهادت گواه روز قیامت|سنان پهلو و پیکان سینه سنگ جبینش}}
{{ب|چو خاتم از کف آن شه به چنگ اهرمن افتاد|چه سود این‌ که بود ماسوا به زیر نگینش}}
{{ب|زمانه بست کمر آن ‌قَدَر به خصمی زینب|که کرد عاقبت از بی‌کسی خرابه‌ نشینش}}
{{ب|کدام بحرِ گهر را رسد به سینه صامت|که لحظه‌ لحظه زند موج دُرّهای ثمینش}}
{{پایان شعر}}