نمایش مبدأ برای رفتم من و، هوای تو از سر نمی‌رود

{{سرصفحه
 | مطلع=رفتم من و، هوای تو از سر نمی‌رود
 | نام شعر=
 | شاعر = جودی خراسانی 
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب =غزل
 |وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن
 |موضوع = امام حسین(ع)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}

{{شعر}}
{{ب|رفتم من و، هوای تو از سر نمی‌رود|داغ غمت ز سینهٔ خواهر نمی‌رود}}
{{ب|برخیز تا رویم، برادر! که خواهرت|تنها به سوی روضه‌ی مادر نمی‌رود}}
{{ب|گر بی‌تو زینب تو کند جایْ در وطن|از خجلتش به نزد پیمبر نمی‌رود}}
{{ب|خواهم بَرَم عیال تو را در وطن ولی|لیلا ز روی مرقد اکبر نمی‌رود}}
{{ب|از روی تربت تو که «دار الشّفای» اوست|سوی حجاز، عابد اطهر نمی‌رود}}
{{ب|سوز گلوی خشک تو! اندر لب فرات|ما را زِ یاد تا لب کوثر نمی‌رود}}
{{ب|پهلوی چاک‌خورده‌ات از نیزه‌ی سنان|ما را ز یاد تا صف محشر نمی‌رود}}
{{ب|تا گوشهٔ لحد شودم جا، ز خاطرم|کنج تنور خولی کافر نمی‌رود}}
{{ب|زآن لعل لب، تلاوت قرآن به نوک نی|از خاطرم به حقّ پیمبر! نمی‌رود}}
{{ب|بزم یزید و طشت زر و چوب خیزران|هرگز ز یاد زینب مضطر نمی‌رود}}
{{ب|«جودی» ز یاد آن لب خشکیده‌ات، شها!|گر در جنان رود، لب کوثر نمی‌رود}}
{{پایان شعر}}