نمایش مبدأ برای چشمان منتظر خورشید با خنده‌های تو می‌خندد

{{سرصفحه
 | مطلع=چشمان منتظر خورشید با خنده‌های تو می‌خندد
 | نام شعر=
 | شاعر =حامد اهور
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب =غزل
 |وزن =مفعولُ مفتعلن فع‌لن، مفعولُ مفتعلن فع‌لن
 |موضوع = امام سجاد(ع)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}


{{شعر}}
{{ب|چشمان منتظر خورشید با خنده‌های تو می‌خندد|آه ای تبسم روحانی هستی به پای تو می‌خندد}}
{{ب|با واژه‌های گل و لبخند دارد لب پدرت پیوند|باران بوسه که می‌گیرد بابا برای تو می‌خندد}}
{{ب|بانوی شهر خدا حالا در بر گرفته مسیحش را|دستان منتظر باران با ربنای تو می‌خندد}}
{{ب|می‌آیی از گل و فروردین از نص واقعه‌ای شیرین|آری صحیفۀ هفت اقلیم با هر دعای تو می‌خندد}}
{{ب|ای پیر وصل مناجاتی ای آنکه قبلۀ حاجاتی|در هر فراز مناجاتت گویی خدای تو می‌خندد}}
{{ب|ای روح سجده دل محراب در حسرت قدمت بی‌تاب|آری نسیم اجابت در زلف رهای تو می‌خندد}}
{{ب|هرچند اهل زمین بودم هرچند خاک‌نشین بودم|هربار گریه شدم دیدم دست عطای تو می‌خندد}}
{{ب|یکبار دیگر از این کوچه مثل نسیم گذر کردی|در صحن سینۀ مشتاقم عطر عبای تو می‌خندد}}
{{ب|این شعر هجرت من بوده از مروه‌ای نفس آلوده|در چشم‌های زلال بيت دارد صفای تو می‌خندد}}
{{پایان شعر}}