نمایش مبدأ برای گفت زینب ما اسیران عزّ و جاهی داشتیم

{{سرصفحه
 | مطلع=گفت زینب ما اسیران، عزّ و جاهی داشتیم
 | نام شعر=
 | شاعر = 
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 | بخشی از مجموعه اشعار =
 | قالب = غزل 
 | وزن =
 | موضوع =  امام حسین(ع) 
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}


{{ب|گفت زینب ما اسیران، عزّ و جاهی داشتیم|در مدینه، منزلیّ و بارگاهی داشتیم}}
{{ب|از مدینه، چون شدیم آواره تا در کربلا|همره خود، لشگر و میر و سپاهی داشتیم}}
{{ب|چون در آن صحرای محنت‌خیز، بگْشودیم بار|کاروانیّ و علم‌داریّ و شاهی داشتیم}}
{{ب|در زمین کربلا کردیم اجلال نزول|یاورانی باوفا و خیمه‌گاهی داشتیم}}
{{ب|کعبه‌ی عشق و محبّت کربلا بود و در آن|چون حسین آن آیت حق، قبله‌گاهی داشتیم}}
{{ب|قهرمانانی که شیر از ترسشان، در لرزه بود|دور ما بودند و ما، پشت و پناهی داشتیم}}
{{ب|ماهرویانی که چشم اختران، بُد محوشان|همره خود، در دل شام سیاهی داشتیم}}
{{ب|روزگار بی‌وفا! با ما ستم کردی چرا؟|ما در این عالم، چه تقصیر و گناهی داشتیم؟}}
{{ب|لاله‌های دشت خون را سر بریدند از ستم|ما میان خیمه با حسرت، نگاهی داشتیم}}
{{ب|دشمن دون، سر برید از پیکر پاک حسین|ما ز داغ جان‌گدازش اشک و آهی داشتیم}}
{{ب|آن شبی کآتش زدند، اعدای دون بر خیمه‌ها|چشم خود سوی نجف، بر داد‌خواهی داشتیم}}
{{ب|بانویی می‌گفت: یا جدّا به داد ما برس|دختری می‌گفت: بابا ما پناهی داشتیم}}
{{ب|شرمیا از سطرسطر شعر تو در بزم عشق|سوختیم مانند شمع و اشک و آهی داشتیم}}
{{پایان شعر}}