مژده باد ای دل که اینک میرسد ماه صیام
مژده باد ای دل که اینک میرسد ماه صیاماز واعظ قزوینیدر قالب غزلبا وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلنموضوع: ماه رمضان |
مژده باد ای دل که اینک میرسد ماه صیام | دارد از حق بهر امّید گنهکاران پیام | |
طُرفه ماهی، پای تا سر بخشش و جود و کرم | طُرفه ماهی، سر به سر آمرزش و انعام عام | |
گر کند توفیق حق یاری، در این فرخنده ماه | میتوان از نفْسِ تنپرور کشیدن انتقام | |
تا زند آب حیاتی بر لب ما مردگان | در کف این ماه باشد از هلال خویش جام | |
میزبان رحمت حق، با لب این ماه نو | میزند ما را صلا بر سفرۀ این فیض عام | |
رتبه میخواهی، ز پرخواری مکن خود را گران | ز آنکه از فیض نخوردن شد، مَلَک عالیمقام | |
صبح نوروزیست پیش مؤمنان هر صبح آن | عید فطری باشد از فرخندگی، هر وقت شام | |
ما کهایم؟ از ما چه آید در طریق بندگی؟ | «واعظ» از حق کن طلب توفیق این خدمت تمام |