قد برافرازید یک عالم شقاوت پیش روست

قد برافرازید یک عالم شقاوت پیش روست		پرده بردارید صد آیینه حیرت پیش روست
ای حسینی مشربان در معبد آزادگی		تا نماز آرید، محراب عبادت پیش روست
عقل می‌نالد حریفان، تیغ در خون شسته‌اند		عشق می‌غرد نظرگاه شهادت پیش روست
عقل می‌گوید که بال خسته را پرواز نیست		عشق می‌بالد که اوجی بی‌نهایت پیش روست
دوستی را پاس می‌دارم که در هُرم عطش		سایه‌ساری در گذرگاه محبت پیش روست
سبز می‌مانم که در حال و هوای رُستنم		تشنه می‌رویم، که باران طراوت پیش روست
ای تمام مهربانی در نگاهت یا حسین		با تو باید آشنا بودن که غربت پیش روست